به امید توام خرسند از نظیری نیشابوری غزل 312

1 به امید توام خرسند ازین پس نخواهم گشت حاجتمند ازین پس

2 به بهتان گناهم سوخت دشمن به عصیانم نمی سوزند ازین پس

3 اگر در دل ملالی یابم از تو نخواهم تن به ناخن کند ازین پس

4 دلم از خانمان برکنده عشقت ندارم مهر بر فرزند ازین پس

5 به بند نیستی دیدم دهانت به هستی نیستم دربند ازین پس

6 بر از آغوش شمشادت گرفتم ز صرصر نشکنم پیوند ازین پس

7 کنون خوش وقت باید بود با هم که داند زندگی تا چند ازین پس

8 به تعلیم خردمندان نبودم بسم نابخردان را پند ازین پس

9 شکر در مصر ارزان شد «نظیری » به کنعان می فرستم قند ازین پس