امیدوار چنانم که کار بسته از سعدی شیرازی غزل 281

1 امیدوار چنانم که کار بسته برآید وصال چون به سر آمد فراق هم به سر آید

2 من از تو سیر نگردم و گر ترش کنی ابرو جواب تلخ ز شیرین مقابل شکر آید

3 به رغم دشمنم ای دوست سایه‌ای به سر آور که موش کور نخواهد که آفتاب برآید

4 گلم ز دست به دربرد روزگار مخالف امید هست که خارم ز پای هم به درآید

5 گرم حیات بماند نماند این غم و حسرت و گر نمیرد بلبل درخت گل به بر آید

6 ز بس که در نظر آمد خیال روی تو ما را چنان شدم که به جهدم خیال در نظر آید

7 هزار قرعه به نامت زدیم و بازنگشتی ندانم آیت رحمت به طالع که برآید

8 ضرورتست که روزی به کوه رفته ز دستت چنان بگرید سعدی که آب تا کمر آید