1 شب فراق که داند که تا سحر چند است مگر کسی که به زندان عشق دربند است

2 گرفتم از غم دل راه بوستان گیرم کدام سرو به بالای دوست مانند است

1 گفتم مگر به خواب ببینم خیال دوست اینک علی الصباح نظر بر جمال دوست

2 مردم هلال عید بدیدند و پیش ما عیدست و آنک ابروی همچون هلال دوست

1 خورشید زیر سایه زلف چو شام اوست طوبی غلام قد صنوبرخرام اوست

2 آن قامتست نی به حقیقت قیامتست زیرا که رستخیز من اندر قیام اوست

1 عشقبازی نه من آخر به جهان آوردم یا گناهیست که اول من مسکین کردم

2 تو که از صورت حال دل ما بی‌خبری غم دل با تو نگویم که ندانی دردم

1 بگذشت و چه گویم که چه بر من بگذشت سیلاب محبتم ز دامن بگذشت

2 دستی به دلم فرو کن ای یار عزیز تا تیر ببینی که ز جوشن بگذشت