1 هر دم از شوق تو چشم اشکبارم گل کند خار مژگان در کنار جویبارم گل کند

2 وقت آن شد کز هجوم ناقبولی‌های خویش قطره‌های خون ز خجلت در کنارم گل کند

1 نهاده حسن تو بنیاد دلربایی را گرفته گل ز رخت بوی بی‌وفایی را

2 کسی نیافته قدر برهنه پایی را خراج نیست در این ملک بی‌نوایی را

1 پیچ و تاب زلف مشکینت شده زنجیرها بند بر پا مانده در زنجیر زلفت شیرها

2 دردم افزون شد نمی‌دانم ز عشقت چون کنم با وجود آن‌که کردم در غمت تدبیرها