1 شنیدم که پیری به راه حجاز به هر خطوه کردی دو رکعت نماز

2 چنان گرم رو در طریق خدای که خار مغیلان نکندی ز پای

3 به آخر ز وسواس خاطر پریش پسند آمدش در نظر کار خویش

4 به تلبیس ابلیس در چاه رفت که نتوان از این خوب تر راه رفت

5 گرش رحمت حق نه دریافتی غرورش سر از جاده برتافتی

6 یکی هاتف از غیبش آواز داد که ای نیکبخت مبارک نهاد

7 مپندار اگر طاعتی کرده‌ای که نزلی بدین حضرت آورده‌ای

8 به احسانی آسوده کردن دلی به از الف رکعت به هر منزلی