هردم از زلف تو دارم از نظیری نیشابوری غزل 281

1 هردم از زلف تو دارم کافرستانی دگر دم به دم نو می کنم از رویت ایمانی دگر

2 یا تویی یا حسن رخسار تو را دزدیده است چون تویی گر سر برآرد، از گریبانی دگر

3 چاشنی کنج آن لب از مذاقم کی رود گر بگردانم زبان را در نمکدانی دگر

4 نیست هم دعوی حریفی، حسن تنها هر زمان رخش می تازد ز میدانی به میدانی دگر

5 چابکی با خویش طرح ترکتاز افکنده است گوی دیگر می زند هر دم به چوگانی دگر

6 تا برون آرد سری از لوح پیشانی او طفل گردد عقل هر دم در دبستانی دگر

7 حسن هر سو در لباس صورتی پنهان شود عشق هر ساعت درآویزد به دامانی دگر

8 پیش حکمش گر دم از عذر خطای خود زند می زند بر روی آدم خال عصیانی دگر

9 درد نایابی و نادانی «نظیری » مشکل است غیر خاموشی ندیدم هیچ درمانی دگر