بتی دارم که صد میخانه باشد از طغرل احراری غزل 278

1 بتی دارم که صد میخانه باشد در کنار او بتان را فرض باشد سجده طواف مزار او

2 نباشد باغ امکان را گلی همچون گل رویش اگر چندی که نشکفتست یک گل از هزار او

3 گلوی تشنه‌ام می‌خواهد آبی از دلم تیغش طریق ظلم و آیین ستم باشد شعار او

4 به خوبی گرچه نبود در جهان مانند او لیکن خوش آن ساعت که جان باشد شهید انتظار او!

5 نثار خاک پایش تحفه‌ای جان در بغل دارم به امیدی رسد شاید اگر امیدوار او!

6 گلی از گلبن وصلش توان چیدن ازآن باغی که باشد آشیان مرغ عنقا در چنار او

7 کنون چون کافرون در حکم منسوخ العمل باشد سلوک داروگیر دلبران از گیرودار او

8 نبودی گر شریک درس غم با محنت مجنون توان بودن کنون پروانه شمع مزار او

9 مرا باشد روان و روح و جسم و جان و تن طغرل نثار او نثار او نثار او نثار او!!