باز از شراب دوشین در سر از سعدی شیرازی غزل 389

1 باز از شراب دوشین در سر خمار دارم وز باغ وصل جانان گل در کنار دارم

2 سرمست اگر به سودا برهم زنم جهانی عیبم مکن که در سر سودای یار دارم

3 ساقی بیار جامی کز زهد توبه کردم مطرب بزن نوایی کز توبه عار دارم

4 سیلاب نیستی را سر در وجود من ده کز خاکدان هستی بر دل غبار دارم

5 شستم به آب غیرت نقش و نگار ظاهر کاندر سراچه دل نقش و نگار دارم

6 موسی طور عشقم در وادی تمنا مجروح لن ترانی چون خود هزار دارم

7 رفتی و در رکابت دل رفت و صبر و دانش بازآ که نیم جانی بهر نثار دارم

8 چندم به سر دوانی پرگاروار گردت سرگشته‌ام ولیکن پای استوار دارم

9 عقلی تمام باید تا دل قرار گیرد عقل از کجا و دل کو تا برقرار دارم

10 زان می که ریخت عشقت در کام جان سعدی تا بامداد محشر در سر خمار دارم