غمی دارم ازو سودم از بابافغانی شیرازی غزل 133

1 غمی دارم ازو سودم همینست فگارم ساخت بهبودم همینست

2 کشم آهی و سوزم خرمن خود زبان آتش آلودم همینست

3 فراموشم کند آن دیر پروا بلای جان مردودم همینست

4 اگر من زنده باشم ور نباشم ترا خوش باد مقصودم همینست

5 ز برق آه سازم خانه روشن طربگاه زر اندودم همینست

6 زدی آتش، اگر دزدیده آهی کشم، درهم مشو دودم همینست

7 گشایم در خیال آن روی و سوزم گشایم در خیال آن روی و سوزم