در قفس جا دارم و غافل ز صیادم هنوز
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 در قفس جا دارم و غافل ز صیادم هنوز والهم چندان که می‌پندارم آزادم هنوز
2 آن چنان در فکر وسواسم که این غم‌خانه را شد بنا ویران و من در فکر آبادم هنوز
3 خام‌طبعی بین که گشتم پیر، وز طفلی نرفت شوخی آسایش گهواره از یادم هنوز
4 گاه چون پروانه سوزم گاه سازم در قفس نونیاز عشقم و در بند استادم هنوز
5 کی توانم زآب حسرت خصم را سیراب کرد من که خود لب تشنه زآب تیغ جلادم هنوز
6 کرده‌ام شبگیر و راه کعبه را گم کرده‌ام گوش بر آواز این شیخان شیادم هنوز
7 هیچکس قصاب با من یک‌زمان همدم نشد با وجود آنکه چون نی جفت فریادم هنوز