در قفس جا دارم و غافل ز صیادم از قصاب کاشانی غزل 168

1 در قفس جا دارم و غافل ز صیادم هنوز والهم چندان که می‌پندارم آزادم هنوز

2 آن چنان در فکر وسواسم که این غم‌خانه را شد بنا ویران و من در فکر آبادم هنوز

3 خام‌طبعی بین که گشتم پیر، وز طفلی نرفت شوخی آسایش گهواره از یادم هنوز

4 گاه چون پروانه سوزم گاه سازم در قفس نونیاز عشقم و در بند استادم هنوز

5 کی توانم زآب حسرت خصم را سیراب کرد من که خود لب تشنه زآب تیغ جلادم هنوز

6 کرده‌ام شبگیر و راه کعبه را گم کرده‌ام گوش بر آواز این شیخان شیادم هنوز

7 هیچکس قصاب با من یک‌زمان همدم نشد با وجود آنکه چون نی جفت فریادم هنوز