شبی دارم دراز و تیره همچون از حکیم سبزواری غزل 58

1 شبی دارم دراز و تیره همچون تار گیسویت دلی دارم پریشان همچو موی عنبرین بویت

2 ز مژگان خارها درجویبار دیدگان بستم که ماندلخت دل وزصاف اشک آبی زنم کویت

3 دل دیوانه ام ملک ملامت را مسخّر کرد طریق مملکت گیری دلم آموخت ز ابرویت

4 شمیم مُشک تاتاری چه باشد پیش آن کاکل عبیر و عنبر سارا کجا و زلف جادویت

5 ز تار موی شبرنگت نموده تیره روز ما بفرما تا برافروزد فروغی شعلهٔ رویت

6 دل افسرده ای اسرار زین زهد ریا دارد چه شد آن برق عالمسوز عشق آتشین خویت