آتشی از تو از جلال الدین محمد مولوی غزل 1754

1 آتشی از تو در دهان دارم لیک صد مهر بر زبان دارم

2 دو جهان را کند یکی لقمه شعله‌هایی که در نهان دارم

3 گر جهان جملگی فنا گردد بی‌جهان ملک صد جهان دارم

4 کاروان‌ها که بار آن شکر است من ز مصر عدم روان دارم

5 من ز مستی عشق بی‌خبرم که از آن سود یا زیان دارم

6 چشم تن بود درفشان از عشق تا کنون جان درفشان دارم

7 بند خانه نیم که چون عیسی خانه بر چارم آسمان دارم

8 شکر آن را که جان دهد تن را گر بشد جان جان جان دارم

9 آنچ داده‌ست شمس تبریزی ز من آن جو که من همان دارم