با کمال بی‌نقابی پرده‌دارم از بیدل دهلوی غزل 666

1 با کمال بی‌نقابی پرده‌دارم شیونست همچو درد از دل برون جوشیدنم پیراهنست

2 سجده ریزی دانه را آرایش نشو ونماست درطریق سرکشها خاک‌گشتن هم فنست

3 عافیت‌گم‌کردهٔ تا چند خواهی تاختن هوش اگرداری دماغ جستجویت رهزنست

4 رهنورد عجز را سعی قدم درکار نیست شمع را سیرگریبان نیز از خود رفتنست

5 لاله‌زار دل سراسر موج عبرت می‌زند هرگل داغی‌که می‌بینی شکافت‌گلخنست

6 اختیاری نیست‌گردش از نظرها نگذرد در تماشاگه عبرت چشم ما پرویزنست

7 وحشتی می‌باید اسباب جنون آماده است صد گریبان‌چاکی‌ات موقوف چین دامنست

8 چشم برهم نه اگرآسوده خواهی زیستن در هلاکتگاه امکان ربط مژگان جوشنست

9 خوشه‌پردازی نمی‌ارزد به تشویش درو زندگی نذر عزیزان‌،‌گر دماغ مردنست

10 بیدل از بس در شکنج لاغری فرسوده‌ایم ناله و داغ دل خون‌گشته طوق وگردنست