خوی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1073

1 خوی بد دارم ملولم تو مرا معذور دار خوی من کی خوش شود بی‌روی خوبت ای نگار

2 بی‌تو هستم چون زمستان خلق از من در عذاب با تو هستم چون گلستان خوی من خوی بهار

3 بی‌تو بی‌عقلم ملولم هر چه گویم کژ بود من خجل از عقل و عقل از نور رویت شرمسار

4 آب بد را چیست درمان باز در جیحون شدن خوی بد را چیست درمان بازدیدن روی یار

5 آب جان محبوس می‌بینم در این گرداب تن خاک را بر می‌کنم تا ره کنم سوی بحار

6 شربتی داری که پنهانی به نومیدان دهی تا فغان در ناورد از حسرتش اومیدوار

7 چشم خود ای دل ز دلبر تا توانی برمگیر گر ز تو گیرد کناره ور تو را گیرد کنار