دوش، آغوش و بر و بوس و کناری از حیدر شیرازی غزل 11

1 دوش، آغوش و بر و بوس و کناری داشتم تا به هنگام سحر در بر نگاری داشتم

2 اختیارم باده خوردن بود و آغوش و کنار از برای آنکه در دست اختیاری داشتم

3 شاهدی شوخی شگرفی شکری شیرین لبی دلبری سنگین دلی سیمین عذاری داشتم

4 عیش می کردم به شادی، باده می خوردم به کام غم نمی خوردم که در بر غمگساری داشتم

5 گاه لعلش بوسه دادم، گه کشیدم در برش گاه با درج عقیقش کار و باری داشتم

6 کوری چشم رقیبان و حسودان تا به صبح در بر و آغوش، یاری و چه یاری داشتم

7 همچو حیدر بنده بودم، پادشه می خواندمش زآن به گوش جان ز زلفش گوشواری داشتم