پسر داشتم چون بلند آفتابی
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 پسر داشتم چون بلند آفتابی ز ناگه به تاری مغاکش سپردم
2 به درد پسر مادرش چون فروشد به خاک آن تن دردناکش سپردم
3 یکی بکر چون دختر نعش بودم به روشن‌دلی چون سماکش سپردم
4 چو دختر سپردم به داماد گفتم که گنج زر است این به خاکش سپردم
5 بماندم من و ماند عبد المجیدی ودیعت به یزدان پاکش سپردم
6 اگر کس نباشد پناهش به شروان پناهش بس است آن خداکش سپردم
دیدگاه‌ها **