کودکی داشتم خراباتی از سنایی غزنوی غزل 395

1 کودکی داشتم خراباتی می کش و کمزن و خرافاتی

2 پارسا شد ز بخت و دولت من پارسایی شگرف و طاماتی

3 شیوهٔ خمر و قمر و رمز مدام صفتی بود مرورا ذاتی

4 آنکه والتین ز بر ندانستی همچو بلخیر گشت هیهاتی

5 خوانده از بر همیشه چو الحمد عدد سورهٔ لباساتی

6 گوید امروز بر من از سر زهد مثل و نکتهٔ اشاراتی

7 دوش گفتم ورا که ای دل و جان مر مرا مایهٔ مباهاتی

8 گر چه مستور و پارسا شده‌ای واصل هر گونهٔ کراماتی

9 گر یکی بوسه خواهم از تو دهی؟ گفت: لا والله ای خراباتی

10 ای سنایی کما ترید خوشست دل به قسمت بنه کمایاتی