من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 184

1 من رسیدم به لب جوی وفا دیدم آن جا صنمی روح فزا

2 سپه او همه خورشیدپرست همچو خورشید همه بی‌سر و پا

3 بشنو از آیت قرآن مجید گر تو باور نکنی قول مرا

4 قد وجدت امراه تملکهم اوتیت من کل شیء و لها

5 چونک خورشید نمودی رخ خود سجده دادیش چو سایه همه را

6 من چو هدهد بپریدم به هوا تا رسیدم به در شهر سبا