بمهر تو دادم دل و جان عبث از فیض کاشانی غزل 200

1 بمهر تو دادم دل و جان عبث بعشقت گرو کردم ایمان عبث

2 زدین و دل من چه حاصل مرا گرفتی هم این را و هم آن عبث

3 چه میخواهی از جانم ای بی وفا چه دای دلم را پریشان عبث

4 دل اقلیم دین جلوه ات تاخت کرد بسی خانه شد از تو ویران عبث

5 بیک عشوهٔ دل فریب خوشت دل عالمی شد پریشان عبث

6 بجانت که دست از اسیران بدار مکن جور بر ناتوانان عبث

7 دل من بود آن دل ای فیض بس مریز اشگ بر روی سندان عبث