رضا دادم بعشق او اگر غارت از حسین خوارزمی غزل 147

1 رضا دادم بعشق او اگر غارت کند جانم که جان صد چو من بادا فدای عشق جانانم

2 بزخم عشق او سازم که زخمش مرهم جانست بداغ درد او سازم که درد اوست درمانم

3 غمی کز عشق یار آید بشادی بر سرش گیرم بهر چه دوست فرماید غلام بنده فرمانم

4 مرا همت چو طور آمد ارادت وادی اقدس درخت آتشین عشقست و من موسی بن عمرانم

5 مرا همت چنان آمد که گر از تشنگی میرم بمنت آب حیوان را ز دست خضر نستانم

6 مرا گویند کآرام دل از دیدار دیگر جو معاذالله که در عالم دلارامی دگر دانم

7 ز روی پاکبازانش هنوزم خجلتی باشد بگاه جلوه حسنش اگر صد جان برافشانم

8 مرا چون نیست کس محرم ز عشقش چون برآرم دم چو دیوانه نمی یابم چرا زنجیر جنبانم

9 حسین از گفتگو بگذر مگو با کس حدیث او که تا اسرار پنهانی بگوش تو فرو خوانم