1 پی آن گیر کاین ره پیش بردست که راه عشق پی بردن نه خردست

2 عدو جان خویش و خصم تن گشت در اول گام هرک این ره سپردست

1 درآمد دوش ترک نیم مستم به ترکی برد دین و دل ز دستم

2 دلم برخاست دینم رفت از دست کنون من بی دل و بی دین نشستم

1 هر که را اندیشهٔ درمان بود درد عشق تو برو تاوان بود

2 بر کسی درد تو گردد آشکار کو ز چشم خویشتن پنهان بود

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند