برون زین گنبد در از اقبال لاهوری زبور عجم 95

1 برون زین گنبد در بسته پیدا کرده ام راهی که از اندیشه برتر می پرد آه سحر گاهی

2 تو ای شاهین نشیمن در چمن کردی از آن ترسم هوای او ببال تو دهد پرواز کوتاهی

3 غباری گشته ئی آسوده نتوان زیستن اینجا بباد صبحدم در پیچ و منشین بر سر راهی

4 ز جوی کهکشان بگذر ز نیل آسمان بگذر ز منزل دل بمیرد گرچه باشد منزل ماهی

5 اگر زان برق بی پروا درون او تهی گردد به چشمم کوه سینا می نیرزد با پرکاهی

6 چسان آداب محفل را نگه دارند و می سوزند مپرس از ما شهیدان نگاه بر سر راهی

7 پس از من شعر من خوانند و دریابند و میگویند جهانی را دگرگون کرد یک مرد خود آگاهی