1 زهر فراق نوشم تا کام من برآید بهر وصال کوشم تا جان ز تن برآید

2 دل بر جفا نهادم تا میتوان جفا کن از جان کشم جفایت تا کام من برآید

3 تخم وفات در جان کشتم که چون بمیرم شام وفا پس از مرگ از خاک من برآید

4 گر بی‌وفاست معشوق کان وفاست عاشق عاشق وفا کند تا از خویشتن برآید

5 وقف تو کرده‌ام من جان و دل و سر و تن در خدمتم سراپا تا جان ز تن برآید

6 هر کو سفر گزیند تا مقصدی بیابد باید غریب گردد ز اهل و وطن برآید

7 چون در سفر تو باشی صد جان فدای غربت گر ره‌زنی تو مقصود از راهزن برآید

8 در حضرتت برد فیض پیوسته ظن نیکو انجاح هر مهمی از حسن و ظن برآید