من این پیری! جوانی را از میرزاده عشقی مقطع 20

1 با هر محیط، خویش، نه هم‌رنگ می‌کنم نی لحن خود، رهین هر آهنگ می‌کنم

2 مانم که تا برگردد هم‌رنگ من محیط آنگه ببین چسان همه را رنگ می‌کنم

1 شنیدم نویسنده ای در قدیم نویسنده پاک رأی و حکیم

2 گزیده یکی چامه، انشا نمود شه عصر از آن نامه رسوا نمود

1 ای دغل! با همه کس، ناکسی اظهار مکن ناکسی باش ولی با کسی اظهار مکن!

1 آتشین طبع تو عشقی که روانست چو آب رخ دوشیزه فکر از چه فکنده است نقاب

2 در حجاب است سخن گر چه بود ضد حجاب بس خرابی ز حجاب است که ناید به حساب

1 جهان را دائما این رسم و این آیین نمی‌ماند اگر چندی چنین ماندست، بیش از این نمی‌ماند

2 به چندین سال عمر، این نکته را هر سال سنجیدی که آن اوضاع دی، در فصل فروردین نمی‌ماند