دلم بس نیست ماوای تو باشد از فیض کاشانی غزل 295

1 دلم بس نیست ماوای تو باشد بیا تا دیده هم جای تو باشد

2 خوشا چشم نکوبختی که دروی جمال عالم آرای تو باشد

3 خوش آن سر مست عشق لاابالی که مدهوش تماشای تو باشد

4 خوش آن شیرین سخنهای شکرریز که از لعل شکر خای تو باشد

5 نمک دارد سخن زان لعل شیرین بده دشنامی ار رأی تو باشد

6 دل مخمور من بیمار آنست که مست چشم شهلای تو باشد

7 خوشا آندم که جان بپذیری ای فیض سرش آنگاه در پای تو باشد