دانه ای نمی کارم اشک از اسیر شهرستانی غزل 310

اسیر شهرستانی

شعربعدی

1204 / 310

شعر قبلی

خانه / اسیر شهرستانی / دیوان اشعار اسیر شهرستانی / غزلیات ناتمام در دیوان اشعار / غزل شماره 310

1 دانه ای نمی کارم اشک آتشین دارم حاصلی نمی خواهم برق خوشه چین دارم

2 محرم داو گشتم خجلت طبیبان بس عذر ناله می خواهم درد دلنشین دارم

3 سرگذشته ای چون من در صف شهیدان نیست گرد کوچه عشقم جا در آستین دارم

اسیر شهرستانی

شعر شعر کهن غزل اسیر شهرستانی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از اسیر شهرستانی

1 کسی طی می تواند کرد راه ای بیابان را که پای شوق او از سبزه نشناسد مغیلان را

2 به جایی می رسد پاکیزه گوهر گرچه در اول صدف زندان نماید قطره باران نیسان را

1 فسونی خوانده چشمت شیشه‌ها را که نرگسدان کند اندیشه‌ها را

2 خدایا وحشیان را رام ما کن نخستین این تغافل‌پیشه‌ها را

1 بحر عشق است و وفا گوهر پاک است اینجا کشتی چاره گران سینه چاک است اینجا

2 سیر بازار وفا محشر ارباب دل است عالم تفرقه یک دامن پاک است اینجا

شعربعدی

1204 / 310

شعرقبلی