عیبم مکن ای خواجه از ابوسعید ابوالخیر رباعی 453

1 از نخل ترش بار چو باران میریخت وز صفحهٔ رخ گل بگریبان میریخت

2 از حسرت خاکپای آن تازه نهال سیلاب ز چشم آب حیوان میریخت

1 دوزخ شرری ز آتش سینهٔ ماست جنت اثری زین دل گنجینهٔ ماست

2 فارغ ز بهشت و دوزخ ای دل خوش باش با دردِ غمش؛ که یار دیرینهٔ ماست

1 در دیده به جای خواب آب است مرا زیرا که به دیدنت شتاب است مرا

2 گویند بخواب تا به خواب‌ش بینی ای بیخبران چه جای خواب است مرا

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما