1 حال دل از دوری دلبر نمی‌دانم چه شد ریخت اشکی بر زمین دیگر نمی‌دانم چه شد

2 از شکست دل نه‌تنها آب و رنگ عیش ریخت ناله‌ای هم داشت این ساغر نمی‌دانم چه شد

3 باس هستی برد از صد نیستی انسوبرم سوختم چندان‌که خاکستر نمی‌دانم چه شد

4 صفحهٔ آیینه‌، حرت‌جوهر این‌عبرت است کای حریفان نقش اسکندر نمی‌دانم چه شد

5 گردش رنگی و چشمکهای اشکی داشتم این زمان آن چرخ و آن اختر نمی‌دانم چه شد

6 دو‌ش در طوفان نومیدی تلاطم کرد آه کشتی دل بود بی‌لنگر نمی‌دانم چه شد

7 د‌ر رهت از همت افسر طراز آبله پای من سر شد برتر نمی‌دانم چه‌شد

8 از دمیدن دانهٔ من ‌کوچه‌گرد بیکسی‌ست مشت خاکی داشتم بر سر نمی‌دانم چه شد

9 بیدماغ وحشتم‌، از ساز آرامم مپرس پهلویی گردانده ام بستر نمی‌دانم چه شد

10 عرض معراج حقیقت از من بیدل مپرس قطره‌، دریاگشت‌، پیغمبر نمی‌دانم چه شد