تنگست دلم حوصله راز ندارد از غالب دهلوی غزل 124

1 تنگست دلم حوصله راز ندارد آه از نی تیر تو که آواز ندارد

2 هر چند عدو در غم عشق تو به سازست دانی که چو ما طالع ناساز ندارد

3 دیگر من و اندوه نگاهی که تلف شد گفتی که عدو حوصله آز ندارد

4 در حسن به یک گونه ادا دل نتوان بست لعلت مزه دارد اگر اعجاز ندارد

5 گستاخ زند غیر سخن با تو و شادم مسکین سخنی از تو در آغاز ندارد

6 تمکین برهمن دلم از کفر بگرداند بتخانه بتی خانه برانداز ندارد

7 ما ذره و او مهر همان جلوه همان دید آیینه ما حاجت پرداز ندارد

8 هر دلشده از دوست درانداز سپاسی ست مانا که نگاه غلط انداز ندارد

9 بی حیله ز خوبان نتوان چشم ستم داشت رحم ست بر آن خسته که غماز ندارد

10 در عربده چشمک زند و لب گزد از ناز تا بوسه لبم را ز طلب باز ندارد

11 با خویش به هر شیوه جداگانه دچارست پروای حریفان نظرباز ندارد

12 کیفیت عرفی طلب از طینت غالب جام دگران باده شیراز ندارد