ازین ده رنگ‌تر یاری از خاقانی شروانی غزل 129

1 ازین ده رنگ‌تر یاری نپندارم که کس دارد وزین بی‌نورتر کاری نپندارم که کس دارد

2 نماند از رشتهٔ جانم به جز یک تار خون آلود ازین باریکتر تاری نپندارم که کس دارد

3 دهم در من یزید دل دو گیتی را به یک مویش ازینسان روز بازاری نپندارم که کس دارد

4 نسیم صبح جانم را ودیعت آورد بویش ازین به تحفه در باری نپندارم که کس دارد

5 اگر در زیر هر سنگی چو خاقانی سری بینی ازین برتر سخن باری نپندارم که کس دارد