عمری‌ست ز اسباب غنا هیچ از بیدل دهلوی غزل 2160

1 عمری‌ست ز اسباب غنا هیچ ندارم چون دست تهی غیر دعا هیچ‌ ندارم

2 تحریک لبی بود اثر مایهٔ ایجاد معذورم اگر جز من و ما هیچ ندارم

3 تشویق خیالات وجود و عدمم نیست چون رمز دهانت همه جا هیچ ندارم

4 یا رب چقدر گرم‌ کنم مجلس تصویر سازم همه ‌کوک است و صدا هیچ ندارم

5 چون شمع اگر شش جهتم پی سپر افتد غیر از سر خود در ته پا هیچ ندارم

6 وامانده یأسم که از این انجمن آخر برخاستنی هست و عصا هیچ ندارم

7 مغرور هوس می‌زیم از هستی موهوم فریاد که من شرم و حیا هیچ ندارم

8 همکسوت اسباب حبابم چه توان‌ کرد گر باز کنم بند قبا هیچ ندارم

9 شخص عدم از زحمت تمثال مبراست آیینه‌! تو هیچم منما هیچ ندارم

10 بیدل اگر آفاق بود زیر نگینم جز نام خدا نام خدا هیچ ندارم