1 آن شنیدستی که در عهد قدیم گوسفندان در علف زاری مقیم

2 از وفور کاه نسل افزا بدند فارغ از اندیشه ی اعدا بدند

1 ایکه با نادیده پیمان بسته ئی همچو سیل از قید ساحل رسته ئی

2 چون نهال از خاک این گلزار خیز دل بغائب بند و با حاضر ستیز

1 کرا جوئی چرا در پیچ و تابی که او پیداست تو زیر نقابی

2 تلاش او کنی جز خود نبینی تلاش خود کنی جز او نیابی

1 مثل آئینه مشو محو جمال دگران از دل و دیده فرو شوی خیال دگران

2 آتش از ناله مرغان حرم گیر و بسوز آشیانی که نهادی به نهال دگران