امید راحت از عالم از کمال‌الدین اسماعیل غزل 120

1 امید راحت از عالم ندارم اگر شادیست ورغم هم ندارم

2 اگر افزون شود خرّم نگردم وگر نقصان کند ماتم ندارم

3 همه عالم دمست و این عجبتر که در عالم یکی همدم ندارم

4 پذیرفتم من از دست قناعت که حاجت بر بنی آدم ندارم

5 نبینم روی شادی هرگز ارمن دل خود را بغم خرّم ندارم

6 اگر بی بهره ام از کام گیتی نصیب مهنت از کس کم ندارم

7 چرا گیرم غم صد ساله در پیش کامید زندگی یک دم ندارم؟