به عالمی ندهم ذوق می پرستی از اسیر شهرستانی غزل 34

1 به عالمی ندهم ذوق می پرستی را شکسته دل نکنم گریه های مستی را

2 به کوی عشق ز بس صاحب اعتبار شدیم به ما سپرد غم اسباب تنگدستی را