حضور وقت نمی یابم و از نظیری نیشابوری غزل 364

1 حضور وقت نمی یابم و حلاوت فرض دلم به قهر تو رهن است و جان ز لطف تو قرض

2 به هم برآمده از شوخی تو اوقاتم نه سنتم ز تو سنت بود نه فرضم فرض

3 فلک حجاب دعایم نمی شود اما به غمزه حاجت ابرو نمی نماید فرض

4 سخن که از دل شوریده بر زبان آید به رسم تحفه ملک بر سما برد از ارض

5 به شکر نعمت تو برنمی توانم خاست که تا به گردنم از بار منتت در قرض

6 مثال ما گل خندان و سرو آزادست درین حدیقه به طولست عیش ما نه به عرض

7 به فضل اوست «نظیری » چو مزد کار آخر معلم ملکوتت به علم کردم فرض