به غیر از سایه در کویت از عبدالقادر گیلانی غزل 48

1 به غیر از سایه در کویت کسی محرم نمی‌یابم کنون روزم سیه شد آنچنان کان هم نمی‌یابم

2 چو مجنون آهوی صحرا از آن رو دوست می‌دارم که بوی مردمی از مردم عالم نمی‌یابم

3 برو این ماتم و شیون بر ارباب عشرت کن که غیر از لذّت و شادی من از ماتم نمی‌یابم

4 مگر آن مایه شادی بود غمگین که بی‌موجب دل شوریده خود را دگر خرّم نمی‌یابم

5 مرا حدّ شکایت نیست لیکن اینقدر گویم که از تو حالتی می‌دیدم و این دم نمی‌یابم

6 ندانم عشق من گمگشته شد یا بی‌خودی افزون که آن خوشبختی اوّل ز درد و غم نمی‌یابم

7 منم عاشق مرا دل ریش باید نیش نی مرهم که ذوقی کز جراحت بینم از مرهم نمی‌یابم

8 مگر در عاشقی محیی کم از فرهاد و مجنون است اگر زیشان نباشد بیش باری کم نمی‌یابم