ندانم از چه استاد ازل کردست از طغرل احراری غزل 246

1 ندانم از چه استاد ازل کردست تخمیرم که شد شهپر پرواز عنقا کلک تصویرم!

2 شبی چون زلف رفتم در خیال محبس رویش همین افسانه دورست خواب صبح تعبیرم

3 چه می‌پرسی به مجنون نسبت رسوایی ما را توان رمز جنون فهمید از ساز بم و زیرم!

4 به رنگ بی‌خودی چون ناله می‌خواهم روم سویش خیال حلقه آن زلف شبرنگست زنجیرم

5 درین وادی غبار جرأتم ز آرام رم دارد که چون وحشت به زیر سایه مژگان نخچیرم

6 سمند ناله‌ای در زیر بار سرمه کی ماند! به قلاب نفس از راه خاموشی زمینگیرم!

7 خدنگ فکر من باشد حریف هر نشان طغرل تو پنداری که از بال رسا آمد پر تیرم