از عشق ندانم که کیم یا به از سنایی غزنوی غزل 260

1 از عشق ندانم که کیم یا به که مانم شوریده تنم عاشق و سرمست و جوانم

2 از بهر طلب کردن آن یار جفا جوی دل سوخته پوینده شب و روز دوانم

3 با کس نتوانم که بگویم غم عشقش نه نیز کسی داند این راز نهانم

4 ده سال فزونست که من فتنهٔ اویم عمری سپری گشت من اندوه خورانم

5 از بس که همی جویم دیدار فلان را ترسم که بدانند که من یار فلانم

6 از ناله که می‌نالم مانندهٔ نالم وز مویه که می‌مویم چون موی نوانم

7 ای وای من ار من ز غم عشق بمیرم وی وای من ار من به چنین حال بمانم