1 آنم که ببزم کسم آهنگ نبودست در پهلوی من جای کسی تنگ نبودست

2 یوسف که از او آن همه خونابه کشیدند عاشق کش و بیباک بدین رنگ نبودست

3 چندانکه بهار آمده و رفته گل از باغ در ساغر عیشم می گلرنگ نبودست

4 این نیز صفاییست که از همدمی ما در آینه ی همنفسان زنگ نبودست

5 زنهار که یکباره چنین پرده مینداز زانرو که دل آدمی از سنگ نبودست

6 من کشته ی خوی تو که چون تیغ فگندی گویا بکست هیچقدر جنگ نبودست

7 من از تو مثل گشتم و یعقوب ز یوسف در هیچ زمان مهر و وفا ننگ نبودست

8 هر گام ره عشق ز دنیاست بعقبی این بادیه را منزل و فرسنگ نبودست

9 مخروش فغانی که نوا گفتن عشاق دلخواه چو آواز نی و چنگ نبودست