نگفتم روزه بسیاری نپاید از سعدی شیرازی غزل 275

1 سروی چو تو می‌باید تا باغ بیاراید ور در همه باغستان سروی نبود شاید

2 در عقل نمی‌گنجد در وهم نمی‌آید کز تخم بنی آدم فرزند پری زاید

1 از همه باشد به حقیقت گزیر وز تو نباشد که نداری نظیر

2 مشرب شیرین نبود بی زحام دعوت منعم نبود بی فقیر

1 ای باد بامدادی خوش می‌روی به شادی پیوند روح کردی پیغام دوست دادی

2 بر بوستان گذشتی یا در بهشت بودی شاد آمدی و خرم فرخنده بخت بادی

1 بگذشت و چه گویم که چه بر من بگذشت سیلاب محبتم ز دامن بگذشت

2 دستی به دلم فرو کن ای یار عزیز تا تیر ببینی که ز جوشن بگذشت

1 عشقبازی نه من آخر به جهان آوردم یا گناهیست که اول من مسکین کردم

2 تو که از صورت حال دل ما بی‌خبری غم دل با تو نگویم که ندانی دردم