از تندی خوی تو گهی یاد نکردم از وحشی بافقی غزل 293

1 از تندی خوی تو گهی یاد نکردم کز درد ننالیدم و فریاد نکردم

2 پیش که رسیدم، که ز اندوه جدائی نگریستم و حرف تو بنیاد نکردم

3 با اینهمه بیداد که دیدم ز تو هرگز دادی نزدم ناله ز بیداد نکردم

4 گفتی چه کس است این ، چه کسم، آن که ز جورت جان دادم و آه از دل ناشاد نکردم

5 وحشی منم آن صید که از پا ننشستم تا جان هدف ناوک صیاد نکردم