نه سوخته الفت دردم نه از اسیر شهرستانی غزل 867

1 نه سوخته الفت دردم نه دوایی داغم همه ناسور جدایی است جدایی

2 آسان نبود لاف هواداری فتراک خون در رگ ما می تپد از بیم رهایی

3 ما را نشناسد کس و ما کس نشناسیم فارغ شده ایم از غم چونی و چرایی

4 آوازه شهرت غرض همت ما نیست این مرحله را طی نکند حاتم طایی

5 تا گرد ره گر مروان برق نژاد است بگذر قدمی از خود اگر همره مایی

6 هرکس کندم منع دل اما چه توان کرد داند نسب عشق مرا حسن خدایی

7 از میکده باجی است به گردن همه کس را گیرند در این مملکت از ابر هوایی