دل در سر زلف دلستانش از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 228

1 دل در سر زلف دلستانش بستم وز نرگش چشم پر خمارش مستم

2 من نیست شدم ز هست خود رستم از هستی اوست هستیم گر هستم