ز دل جز خون نشان در از بابافغانی شیرازی غزل 452

1 ز دل جز خون نشان در چشم بی‌حاصل نمی‌یابم نشان خون دل می‌یابم اما دل نمی‌یابم

2 قدم در هیچ منزل بی‌گل رویت نپیمایم که صد خار جفا را در جگر منزل نمی‌یابم

3 چه حاصل زین همه اشک روان در دیدهٔ روشن برین سرچشمه چون آن سرو را مایل نمی‌یابم

4 تو ای مرغ چمن خوش باش با سرو و گل رعنا که من برگ طرب در نقش آب و گل نمی‌یابم

5 مگر برق تجلی شعله زد از منزل لیلی که از مجنون نشانی در پی محمل نمی‌یابم

6 من دلتنگ را یارب چه سود از محفل جانان که هرگز خویش را محرم در آن محفل نمی‌یابم

7 نهادم چون فغانی دل به داغ هجر و تنهایی چو خود را در حریم وصل او قابل نمی‌یابم