من بدان از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 100

1 سرخی خفچه نگر از سرخ بید معصفر گون، پوشش او خود سفید

1 بر رخش زلف عاشق است چو من لاجرم همچو منش نیست قرار

2 من و زلفین او نگونساریم او چرا بر گل است و من بر خار؟

1 مهتران جهان همه مردند مرگ را سر همه فرو کردند

2 زیر خاک اندرون شدند آنان که همه کوشک‌ها برآوردند

1 هرکه نامخت ازگذشت روزگار نیز ناموزد ز هیچ آموزگار