من سنگدل چه اثر برم زحضور از بیدل دهلوی غزل 2575

1 من سنگدل چه اثر برم زحضور ذکر دوام او چو نگین نشدکه فرو روم به خود از خجالت نام او

2 سخن آب‌ گشت و عبارتی نشکافت رمز تبسمش تک وتاز حسرت موج می نرسید تا خط جام او

3 نه سری‌که سجده بناکند نه لبی‌که ترک ثناکند به‌کدام مایه اداکند عدم ستمزده وام او

4 سر خاک اگربه هوا رسد چونظرکنی ته پا رسد نرسیده‌ام به عمارتی‌که ببالم از در و بام او

5 به بیانم آن طرف سخن به تامل آنسوی وهم و وظن ز چه عالمم‌که به من ز من نرسیده غیرپیام او

6 تک و پوی بیهده یافتم به هزار کوچه شتافتم دری از نفس نشکافتم‌که رسم به‌گرد خرام او

7 به هوا سری نکشیده‌ام به نشیمنی نرسیده‌ام ز پر شکسته تنیده‌ام به خیال حلقهٔ دام او

8 نه دماغ دیده‌گشودنی نه سر فسانه شنودنی همه را ربوده غنودنی به‌کنار رحمت عام او

9 زحسد نمی‌رسی ای دنی به عروج فطرت بیدلی تو معلم ملکوت شو که نه‌ای حریف‌ کلام او