به وقت گل شدم از توبهٔ شراب خجل
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 به وقت گل شدم از توبهٔ شراب خجل که کس مباد ز کردار ناصواب خجل
2 صلاح ما همه دام ره است و من زین بحث نیم ز شاهد و ساقی به هیچ باب خجل
3 بود که یار نرنجد ز ما به خلق کریم که از سؤال ملولیم و از جواب خجل
4 ز خون که رفت شب دوش از سراچهٔ چشم شدیم در نظر رهروان خواب خجل
5 رواست نرگس مست ار فکند سر در پیش که شد ز شیوهٔ آن چشم پر عتاب خجل
6 تویی که خوبتری ز آفتاب و شکر خدا که نیستم ز تو در روی آفتاب خجل
7 حجاب ظلمت از آن بست آب خضر که گشت ز شعر حافظ و آن طبع همچو آب خجل
معنی شعر:
از کردار و اعمال زشت و ناپسند خود نادم و شرمسار هستی و نگران واکنش نزدیکان و اطرافیانت میباشی نگرانی تو دور از واقعیت نیست. از فضل و کرم خدا ناامید مشو، با تو به واقعی به درگاه او جبران گذشته را بکن و بدان که خداوند توبه پذیر و بخشنده، توابین را دوست می دارد.