به پیری هم نی‌ام غافل ز از بیدل دهلوی غزل 2583

1 شرر تمهید سازد مطلب ما داستان‌ها را دهد پرواز بسمل مدعای ما بیان‌ها را

2 به جرم ما و من دوریم از سرمنزل مقصد جرس اینجا بیابان مرگ دارد کاروان‌ها را

1 نفس آشفته می‌دارد چو گل جمعیت ما را پریشان می‌نویسد کلک موج احوال دریا را

2 در این وادی که می‌باید گذشت از هرچه پیش آید خوش آن رهرو که در دامان دی پیچید فردا را

1 چه‌امکان است‌گرد غیرازین محفل‌شود پیدا همان لیلی شود بی‌پرده تامحمل شود پیدا

2 غناگاه خطاب از احتیاج آگاه می‌گردد کریم آواز ده کز ششجهت سایل شود پیدا

1 در عالمی‌که با خود رنگی نبود ما را بودیم هرچه بودیم او وانمود ما را

2 مرآت معنی ما چون سایه داشت زنگی خورشید التفاتش از ما زدود ما را