ای باد! حدیث من نهانش می‌گو از جلال عضد رباعی 49

1 چه فتنه ای ست که ناگاه در جهان افتاد چه آتشی ست که اندر نهاد جان افتاد

2 دل از میان غمت بر کنار بود ولیک به آرزوی کنار تو در میان افتاد

1 با لبت اتّفاق خواهم کرد نمکی بی نفاق خواهم خورد

2 هر شب از سوز سینه همچون شمع من و سیلاب اشک و چهره زرد

1 گل همچو رویت زیبا نباشد نرگس چو چشمت رعنا نباشد

2 دردی چو دردم مشکل نیابی حالی چو حالم رسوا نباشد