گرسنه روباه شد تا آن تبیر از رودکی مثنوی 54

1 دل خسته و بستهٔ مسلسل موییست خون گشته و کشتهٔ بت هندوییست

2 سودی ندهد نصیحتت، ای واعظ ای خانه خراب طرفه یک پهلوییست

1 به تو بازگردد غم عاشقی نگارا، مکن این همه زشتیاد

1 زلف ترا جیم که کرد؟ آن که کرد خال تو را نقطهٔ آن جیم کرد

2 وآن دهن تنگ تو گویی کسی دانگکی نار به دو نیم کرد

1 هرکه نامخت ازگذشت روزگار نیز ناموزد ز هیچ آموزگار